Światło wiary – medytacja do fragmentu Iz 8,23b – 9,3
Medytacja
W dawniejszych czasach upokorzył Pan krainę Zabulona i krainę Neftalego, za to w przyszłości chwałą okryje drogę do morza, wiodącą przez Jordan, krainę pogańską. Naród kroczący w ciemnościach ujrzał światłość wielką; nad mieszkańcami kraju mroków światło zabłysło. Pomnożyłeś radość, zwiększyłeś wesele. Rozradowali się przed Tobą, jak się radują w żniwa, jak się weselą przy podziale łupu. Bo złamałeś jego ciężkie jarzmo i drążek na jego ramieniu, pręt jego ciemięzcy, jak w dniu porażki Madianitów.
Zacznij od wyciszenia i uspokojenia myśli. Najbliższy czas ma należeć tylko do Boga i Ciebie. Stań w Jego Obecności. Uświadom sobie, że Bóg jest przy Tobie, wokół Ciebie, że jest w Tobie. Jego pełna miłości obecność jest wszechogarniająca.
Proś o to, aby wszystkie Twoje zamiary, decyzje i czyny były skierowane w sposób czysty do służby i chwały Jego boskiego majestatu. Rozważ co oznaczają słowa tej prośby i jakie emocje oraz myśli budzą się w Tobie, gdy wypowiadasz te słowa.
Obraz: Wyobraź sobie, że przebywasz w bardzo ciemnym pomieszczeniu. Mrok jest wszechogarniający, sprawia wrażenie gęstego. Nagle pośród ciemności dostrzegasz światło. Początkowo jest ono delikatne i nikłe, ale to wystarcz, żeby rozproszyć mroki ciemności. Światło staje się coraz bardziej intensywne, wypełnia pomieszczenie. Jak się czujesz, gdy przechodzisz z mroku do światłości?
Prośba:W tej modlitwie możesz prosić o łaskę nadziei i wiary, które rozproszą mroki i uleczą rany twojego serca.
1. Światło.
Wszyscy przeżywamy czasem jakieś trudności, kryzysy, chwile zwątpienia i osamotnienia. Są to te momenty, gdy coś w bardzo charakterystyczny sposób ciąży na sercu, spędza sen z powiek, zabiera radość życia. Wszystkim się to zdarza. Ogarniająca nas wtedy ciemność wydaje się być wszechogarniająca i przemożna. Wystarczy jednak choćby delikatny promyk światła, żeby ją rozproszyć, sprawić, że nie jest już tak straszna.
Co w twoje życie potrafi wnieść ten promyk światła, który przenika ciemność? Co tobie daje nadzieję? Skąd czerpiesz siłę do tego, aby się nie poddać?
2.Radość.
Wyjście z mroku do światła daje wytchnienie. Pozwala znów dostrzec to, co cieszy, zachwycić się pięknem otaczającego świata, ucieszyć się dobrem, które jest złożone w naszych sercach i innych ludziach. Napełnia radością.
Czym dla ciebie jest radość? W jakich momentach w swoim życiu odczuwałeś radość? Możesz teraz opowiedzieć Bogu o tych chwilach lub prosić Go o łaskę doświadczenia radości.
3. Wiara.
Wiara jest tym, co może napełnić nasze życie zarówno światłem jak i radością, ponieważ relacja z Bogiem i kontakt z Nim jest tym, co nadaje naszemu życiu sens. Możesz teraz porozmawiać z Bogiem o Waszej relacji, o kondycji twojej wiary. Opowiedz Mu o twoich mrokach i trudnościach lub tym z czego się cieszysz i co napawa cię życiem.
Rozmowa końcowa: Tę część medytacji możesz poświęcić na powrót do tego, co było dla ciebie ważne w tej modlitwie, poruszyło cię. Możesz też dziękować, prosić, porozmawiać z Bogiem o tym, co nurtuje twoje serce. Tu nie będzie już żadnych punktów ani propozycji. Idź za głosem serca.
Ojcze nasz…
Z pozdrowieniami dla wspólnoty Ignacy! 🙂