Komentarz:

To nie jest część medytacji. Komentarz może jednak pomóc ci lepiej i głębiej przeżyć czas modlitwy. Gorąco zachęcam zatem do zapoznania się z nim 🙂

Pochylmy się teraz nad dwoma aspektami tego fragmentu, które mogą nam umknąć, a mają duży wpływ na zrozumienie myśli, którą chciał przekazać nam Mateusz Ewangelista.

1. Symbolika liczby 40.

   Starożytny Wschód bardzo sobie cenił symbolikę liczb. W Mezopotamii, gdzie dyscypliny matematyczne stały wysoko pewne liczby uważano za święte i wiązano z niektórymi bóstwami. Koncepcje te nie są jednak znane w Biblii, gdzie żadna liczba nie jest święta sama w sobie. Natomiast spotyka się w Biblii bardzo wiele przypadków symbolicznego użycia liczb. 40 jest liczbą bardzo często wymienianą w Biblii. Uważana jest za symbol czasu pokuty, za okres potrzebny do oczyszczenia, nawrócenia, odrodzenia się do nowego życia, okres kary, modlitwy, symbol życia doczesnego, wypełnienia czasów, okres oczekiwania, przygotowania. Jest to też czas Bożej opieki, pomocy, błogosławieństwa, zwycięstwa nad wrogiem. Liczba ta charakteryzuje w Biblii interwencję Boga, oznacza zakończenie cyklu, po którym następuje radykalna zmiana.
   Typologia biblijna tej liczby jest bardzo bogata, wymieńmy tylko niektóre biblijne „czterdziestki”: 40 dni trwał potop, 40 dni przebywał Mojżesz na Synaju przed zawarciem Przymierza, przez 40 lat Izrael wędrował do Ziemi Obiecanej, 40 lat trwa panowanie Dawida, prorok Eliasz przez 40 dni wędruje przez pustynię, Jonasz ogłasza 40 dni jako okres nawrócenia i pokuty dla mieszkańców Niniwy, wreszcie przez 40 dni pobytu na pustyni Chrystus przygotowuje się do podjęcia publicznej działalności, rozpoczynając od głoszenia orędzia: „Nawracajcie się”, naucza przez 40 miesięcy, zmartwychwstaje po 40 godzinach, a potem przez 40 dni przebywa z uczniami aż do dnia Wniebowstąpienia.

2. Pustynia

   Zacznijmy od etymologii. Według tradycji rabinów (IX-X w.) słowo pustynia (hebr. midbār) jest złożeniem dwóch innych słów: przyimka min/mi, co oznacza m.in. kierunek pochodzenia: od, z, oraz słowa dābār, które jako rzeczownik znaczy: słowo, a jako czasownik (hebr. dābar) — mówić, rozmawiać. Po hebrajsku pustynia to miejsce z-którego-przemawia-Bóg (hebr. mi-dbār).W jednym z psalmów czytamy, że życie ludzkie jest jak trawa czy kwiat pojawiający się na pustyni (por. Ps 90,6). W przeciwieństwie do pustyni piaszczystej, gdzie prawie nic nie rośnie, w Palestynie — wśród kamieni i skał pustynnych połaci — co rano pojawiają się trawy, a niekiedy nawet kwiaty. Problem jednak w tym, że cud życia trwa zaledwie chwilę — roślinność usycha już po kilku godzinach, spieczona żarem południa. Życie na pustyni trwa trzy, może cztery godziny… Refleksja psalmisty rozwija się w oparciu o ten właśnie obraz, bo w kolejnych wersetach Psalmu 90 czytamy: Miarą życia człowieka jest lat siedemdziesiąt, osiemdziesiąt, gdy jesteśmy mocni… (Ps 90,10).  Ale czym to jest w perspektywie Bożej wieczności? U Boga tysiąc lat jest jak jeden dzień, który właśnie minął… (por. Ps 90,4). Mimo to z obrazu pustkowia wyłania się pewien horyzont nadziei: czy sam fakt, że na pustyni pojawiają się kwiaty, nie jest czymś przedziwnym i wzbudzającym zachwyt? Znaleźć kwiat na pustyni to prawdziwy cud! Podobnie, można by powiedzieć, na pustyni codzienności też zdarzają się cuda, dla których warto żyć i które — pomimo kruchości i przemijalności naszego życia — wybiegają poza skończoność czasu i przenoszą nas w rzeczywistość Boskiej wieczności. To te chwile, gdy wydarza się miłość, gdy potrafimy kochać…

Medytacja

Zacznij od wyciszenia i uspokojenia myśli. Najbliższy czas ma należeć tylko do Boga i Ciebie. Stań w Jego Obecności. Uświadom sobie, że Bóg jest przy Tobie, wokół Ciebie, że jest w Tobie. Jego pełna miłości obecność jest wszechogarniająca.

Ewangelia według św. Mateusza (Mt 4,1-11), przekład: Biblia Tysiąclecia (wyd. 2013)

Wtedy Duch wyprowadził Jezusa na pustynię , aby był kuszony przez diabła. A gdy przepościł czterdzieści dni
i czterdzieści nocy , odczuł w końcu głód . Wtedy przystąpił kusiciel i rzekł do Niego: « Jeśli jesteś Synem Bożym , powiedz , żeby te kamienie stały się chlebem ». Lecz On mu odparł : « Napisane jest : Nie samym chlebem żyje człowiek , lecz każdym słowem , które pochodzi z ust Bożych ». Wtedy wziął Go diabeł do Miasta Świętego , postawił na narożniku świątyni i rzekł Mu: « Jeśli jesteś Synem Bożym, rzuć się w dół, jest przecież napisane : Aniołom swoim rozkaże o tobie, a na rękach nosić cię będą, byś przypadkiem nie uraził swej nogi o kamień » . Odrzekł mu Jezus: « Ale jest napisane także : Nie będziesz wystawiał na próbę Pana , Boga swego » . Jeszcze raz wziął Go diabeł na bardzo wysoką górę , pokazał Mu wszystkie królestwa świata oraz ich przepych i rzekł do Niego : « Dam Ci to wszystko , jeśli upadniesz i oddasz mi pokłon ». Na to odrzekł mu Jezus : « Idź precz , szatanie ! Jest bowiem napisane : Panu , Bogu swemu , będziesz oddawał pokłon i Jemu samemu służyć będziesz » . Wtedy opuścił Go diabeł, a oto aniołowie przystąpili i usługiwali Mu.

Proś o to, aby wszystkie Twoje zamiary, decyzje i czyny były skierowane w sposób czysty do służby i chwały Jego boskiego majestatu. Rozważ co oznaczają słowa tej prośby i jakie emocje oraz myśli budzą się w Tobie, gdy wypowiadasz te słowa.

Obraz: Spotkaj się z Jezusem na pustyni. Towarzysz mu na modlitwie,trwajcie razem w ciszy tego pustkowia nasłuchując głosu Ojca. Jak wygląda Jezus, który jest zatopiony w modlitwie i zmęczony postem. Czy w na Jego twarzy, w postawie ciała lub zachowaniu dostrzegasz objawy walki duchowej, którą teraz przeżywa?

Prośba: W tej modlitwie możesz prosić Boga o łaskę otwartości na Jego propozycję tego jak przeżyć czas Wielkiego Postu, o serce słuchające Jego głosu.

1. Jeśli…

Szatan przybiera czasem strategię ataku ,,totalnego”. Atakuje nasze fundamenty, w to, w co głęboko wierzymy, w to coś, co jest absolutną podstawą naszej tożsamości. Uderza wówczas bezpośrednio, nie zważając na nic. Ten fragment z Ewangelii wg. św. Mateusza jest tego wręcz namacalnym przykładem. Szatan próbuje wzbudzić
w Jezusie wątpliwość co do Jego tożsamości, postawić pod znakiem zapytania synostwo Boże Jezusa, odwrócić Jego uwagę od zbawczej misji i skierować ją na zaspokajanie przyziemnych oczekiwań. Słowo „jeśli” jest jak ziarno wątpliwości, które nieprzyjaciel natury ludzkiej próbuje zasiać w naszych sercach, a które, gdy wykiełkuje, staje się rośliną wysysającą z nas soki życia.
Porozmawiaj teraz z Bogiem o tych wszystkich miejscach w twoim sercu, gdzie „jeśli” wzbudziło w tobie jakieś bolesne wątpliwości co do twojej tożsamości, relacji z Bogiem lub innych aspektów twojego życia. Możesz Mu też opowiedzieć o pokusach, z którymi się zmagasz. Pamiętaj, że pokusa jest czymś z czym nie wchodzimy w dyskusję. Dlatego gdy nas dopada warto porozmawiać wtedy z Bogiem, udać się do Niego po pomoc.

2.Bóg bliski, bo wszedł w nasz los.

Fragment, którym się dziś modlimy opisuje wewnętrzną, duchową walkę Jezusa. Spotykamy się tu z Jezusem, który jest kuszony, z człowiekiem, który odkrywa to, do czego został powołany, z Bogiem, z który przyjął nas los.
Bliskość Boga jest radykalna, a Jego wcielenie jest życiodajnym darem. Kiedy przeżywasz radość lub smutek, momenty życiowych przełomów i sukcesów lub klęsk i porażek zawsze możesz udać się do Jezusa i z Nim o tym pomówić. On naprawdę rozumie. Przeszedł tę samą, ludzką drogę życia, co ty.
Spotkaj się teraz z Jezusem, z Bogiem, który jest bliski, który też był kuszony, który też cierpiał, który też odkrywał swoją drogę. O czym chcesz Mu opowiedzieć. Co On ma do powiedzenia tobie?

3. Nawracajcie się i wierzcie w Ewangelię.

Wielki Post może być dla ciebie czasem pustyni. Może stać się przestrzenią do spotkania z Bogiem, ze sobą samym, do odkrywania Bożego wezwania, do misji, do której cię zaprasza. Za nami środa popielcowa, jutro pierwsza niedziela Wielkiego Postu. Jesteśmy na samym początku tego wielkiego czasu. Porozmawiaj z Bogiem o tym, jakie pragnienia budzą się w tobie w związku z tym okresem w roku, jak chcesz go przeżyć, jakie są propozycje Boga dla ciebie, dla was, na ten czas?

Rozmowa końcowa: Spędź jeszcze trochę czasu z Jezusem na pustyni. Porozmawiajcie o owocach tej modlitwy. To czas dla was, w którym nie będzie już żadnych propozycji rozważań. Idź za głosem serca.

Ojcze nasz…